அன்பராம் இயேசுவைப் பார்த்துக்கொண்டு

இன்பமாக அவர் பாதையோட

தாமே வழியும்

சத்தியமும் ஜீவனுமே

சொந்த ஜீவனை உன்னிலீந்து

அன்பில் இணைத்தாரே வல்லமையால்

உந்தன் ஜீவனை

மற்றோருக்காய் ஈந்திடவே

துன்பப் பெருக்கிலே சோர்ந்திடாதே

அன்பர றியாமல் வந்திடாதே

கண்விழிபோல் நான்

காத்திடுவேன் என்றனரே

முட்செடிபோலப் பற்றிடுமே

மோசமடையாய் நீ முற்றிலுமே

ஏங்கிடாதே நீ

நேசர் அதில் தோன்றுவாரே

சுற்றிலும் சத்துரு சூழ்ந்திடினும்

வியாகுலம் உன்னை விரட்டிடினும்

ஆ ! நேசரே தம்

இன்ப சத்தம் ஈந்திடுவார்

ஈனச்சிலுவையில் ஏறிட்டாரே

உந்தனுக்காய் கஷ்டம் பட்டிட்டாரே

துன்ப மூலமாய்

எய்திடுவாய் இன்பக்கானான்

தாழ்மையின் மேன்மை நீ கண்டிடவே

பன்னிரு சீஷர் பாதம் கழுவி;

பாவ உலகில்

இஷ்டமில்லை சாய்ந்திடவே

மாயையான ஈலோகமதில்

மாய்ந்தழியும் இம் மாந்தரன்பு

நேற்று மின்றென்றும்

மாறாதவர் நேசர்தானே

வஞ்சனையான இப்பார்தலமே

வஞ்சிக்குமே உன்னைத் தந்திரமாய்

வாஞ்சித்திடாதே

மோசமான இப்பார்தலத்தை